با توجه به رشد سریع تقاضا در جهان برای منگنز خام، توسعه ی روش‌هایی برای بازیابی اقتصادی منگنز از منابع ثانویه اهمیت فزاینده‌ای پیدا کرده است. هدف از انجام مطالعه ی حاضر ارائه راه های ممکن برای بازیافت و استفاده ی مجدد از سرباره ی فرو سیلیکو منگنز دفن‌شده در شهر تولچه (Tulcea)، نزدیک به رودخانه ی دانوب (Danube) در نزدیکی دلتای دانوب به منظور صرفه‌جویی در مصرف منابع خام منگنز است. در سه دهه ی گذشته، کارخانه ی تولید فرو سیلیکو منگنز بیش از 2.6 میلیون تن سرباره تولید کرده است. تخلیه ی سرباره منبع مهم آلودگی هوا و آب و خاک است که بر محیط زیست و سلامت انسان تأثیر منفی می گذارد. منگنز موجود در محل تخلیه ی سرباره یک آلاینده زیست محیطی با اثرات بالقوه سمی است. نتایج به‌دست‌آمده با روش لیچینگ برای بازیابی منگنز از سرباره، دو روش کارآمد را برای افزایش ارزش منگنز (به صرفه کردن استخراج آن) با کسر (54 درصد منگنز) با اندازه ذرات بین 80 تا 315 میکرون و یا استفاده مجدد از محلول لیچینگ (56 درصد منگنز) با اندازه سرباره کمتر از 80 میکرون را ممکن می سازد. انگیزه تحقیق حاضر امکان بازیابی منگنز از سرباره جهت صرفه جویی در مصرف منابع طبیعی منگنز خام و استفاده از کسر باقیمانده به عنوان منابع مورد استفاده در صنعت راه سازی (ساخت و بازسازی جاده با استفاده از سنگدانه های معدنی و کشاورزی) جهت کاهش مصرف منابع منگنز خام جهت تولید محصولات اصلی و فرعی مانند فرو سیلیکو منگنز را بررسی می کند. این تحقیق پیشنهادی، مطابق با استفاده ی پایدار از منابع طبیعی برای دستیابی به توسعه ی پایدار دستور کار سال 2030 و قانون مدیریت پسماند به دلیل هزینه های هنگفت زیست محیطی در مورد تخلیه زباله های غیر سازگار است. با در نظر گرفتن تحلیل هزینه و سود، آینده زیست‌محیطی منطقه مهم‌تر از مزایای اقتصادی آن است که این مسائل زیست محیطی از نظر ارزش پولی غیرقابل اندازه‌گیری هستند.
